Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    die Gesprächsdauer (n.) , {com.}
    زمن المحادثة {اتصالات}
    relevante Treffer
    das Gespräch (n.) , [pl. Gespräche] , {in der Telekommunikation}
    مُحَادَثَة [ج. محادثات] ، {في الاتصال عن بعد}
    die Plauderei (n.) , [pl. Plaudereien]
    مُحَادَثَة
    die Konversation (n.) , [pl. Konversationen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    das Gesprächsklima (n.)
    جو المحادثة
    das Parlieren (n.)
    محادثة
    die Verhandlung (n.) , [pl. Verhandlungen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    die Unterredung (n.) , [pl. Unterredungen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    die Unterhaltung (n.) , [pl. Unterhaltungen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    der Diskurs (n.) , [pl. Diskurse]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    die Besprechung (n.) , [pl. Besprechungen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    die Aussprache (n.) , [pl. Aussprachen]
    مُحَادَثَة [ج. محادثات]
    der Anruf (n.) , [pl. Anrufe] , {com.}
    مُحَادَثَة {اتصالات}
    das Gesprächsende (n.)
    نهاية المحادثة
    das Fachgespräch (n.)
    محادثة فنية
    die Gesprächsregeln (n.) , Pl.
    قواعد المحادثة
    die Themen für das Gespräch
    مواضيع للمحادثة
    gesprächig (adj.)
    مُحِبٌّ للمُحادثة
    das Explorationsgespräch (n.) , {Med}
    محادثة الاستكشاف {طب}
    diskussionsfreudig (adj.)
    سعادة المحادثة
    ein Gespräch folgen
    تابع محادثة
    ein konstruktives Gespräch
    محادثة بناءة
    ein persönliches gespräch
    محادثة شخصية
    der Konversationslehrer (n.) , {lang.}
    مدرس محادثة {لغة}
    Gespräch beginnen (v.)
    بدء محادثة
    Konversation führen
    أجرى محادثة
    das Kennenlerngespräch (n.) , [pl. Kennenlerngespräche]
    محادثة تعارف
    das Vorgespräch (n.)
    محادثة تمهيدية [ج. محادثات تمهيدية]
    das Vorgespräch (n.)
    محادثة أولية [ج. محادثات أولية]
    der Chat-verlauf (n.)
    محفوظات المحادثة